Caroline Ansink (1959): Groots en Meeslepend wil ik leven (2004/2005)
Boudewijn Jansen kwam op het idee Caroline een opera te laten schrijven in een drieluik met Puccini's Suor Angelica en Martinu's Marieken van Nimwegen. Ansink: "Vooral de mannen moesten veel te doen krijgen en de tekst moest ook mannig zijn, waardoor we bij de gedichten van Marsman uitkwamen."
Met regisseur Marcel Sijm sprak ze in eerste instantie niet zozeer over het drieluik, als wel over het verschil tussen mannen en vrouwen. Ansink: "Het enige verschil waar we het over eens werden, was dat mannen opscheppers zijn. Maar vrouwen misschien soms toch ook. En allemaal willen we – als we werkelijk jong zijn – Groots en Meeslepend leven."
Binnenkort volgt een synopsis en kontekst met betrekking tot de plaats van Groots en Meespend wil ik leven als onderdeel van het Nederlandstalig gezongen drieluik Suor Angelica (Puccini)/ Mariken van Nimwegen (Martinu)
Fragment Groots en Meeslepend wil ik leven 'Groots en meeslepend wil ik leven':
Fragment Groots en Meeslepend wil ik leven 'Zie naar mijzelf':
Fragment Groots en Meeslepend wil ik leven 'Heerser':
< Caroline Ansink (1959): De Onwankelbare | STUYVESANT ZERO > |
---|